เด็กดี
[เอ้อร์เย่ว์หง/เฉินผีอาซื่อ]
Note : ฟุ้งซ่านเพราะอยากกินบะหมี่ปูค่ะ 555555555+
เอ้อร์เยว่หงได้ยินเสียงหัวเราะคิกอย่างเบิกบานแสนคุ้นหูแว่วมาจากในห้องครัว พร้อมกับเสียงโครมครามของเครื่องใช้ตกระเนระนาดและเมื่อเยี่ยมหน้าเข้าไป
ริมฝีปากบางก็อดยกยิ้มไม่ได้เช่นกัน เนื่องจากภาพที่เห็นคือลูกศิษย์คนโปรดในชุดสีดำที่เปื้อนแป้งไปทั้งตัว
"ท่านพี่คะ" เอ้อร์ฮูหยินเรียก
หลังจากสอบถามความได้สักพักก็ได้รู้ว่าอาซื่อของนางเพิ่งกลับมาจากคว่ำกรวยแถบทะเลระหว่างทางได้ปูสดน่าอร่อยของโปรดอาจารย์แม่เลยหิ้วมาฝาก
ประจวบเหมาะกับเอ้อร์ฮูหยินกำลังนวดแป้งทำบะหมี่พอดี เด็กหนุ่มเห็นเป็นงานใช้แรงจึงขันอาสา แต่เพราะไม่เคยเข้าครัว จับโน้นนี้ก็ล้มโครมครามหนักไปแรงไป
อย่างที่รู้ว่าแม้การใช้มือของเฉินผีอาซื่อจะไร้ที่ติดีดลูกเหล็ก ขวางตะขอได้อย่างแม่นยำ
…. แต่มันก็คนละเรื่องกับงานครัวอยู่ดี…..
เด็กหนุ่มก้มหน้าแบบรู้สึกผิดที่ทำให้ยุ่งเดิม เอ้อร์ฮูหยินหัวเราะคิก พลางยิ้มส่งไม้ต่อให้เขา
"อาซื่อ..."
มือเรียวยาวงดงามวางบนศีรษะของเด็กหนุ่ม ก่อนลูบเบาๆ ด้วยท่าทีเอื้อเอ็นดู รอยยิ้มอ่อนโยนไร้รอยโกรธเคือง
….เด็กดี...
แถม :;
เฉินผีอาซื่อ - ไอ้หมาอู๋!! บอกไอ้ตัวเล็กนั่นให้เลิกกัดขากางเกงข้าซะที!!
อู๋เหลาโก่ว – ปกติซันชุ่นติงไม่กัดนายนี่.... ไปทำอะไรมาสหาย?
เฉินผีอาซื่อ – จับปู.... เฮ้ย! ขาดมาถึงน่องแล้วววววว
//จบเถอะนะคะ ฮา
Talk Zone : จริงๆ ไม่มีอะไรเลยค่ะ แต่อยากให้ท่านอาจารย์ลูบหัวกับเรียก ‘เด็กดี’ เท่านั้นเอง แอร๊ยยยยยยยย
เป้าหมายต่อไปก็อยากเขียนให้อจแม่เรียก ‘เสี่ยวซื่อ’ ค่ะ
แบบว่า... เขียนอะไรรันทดๆ แล้วอยากให้มีมุมน่ารักบ้างอะไรบ้างน่ะค่ะ //เขินนนน
ปล. ถ้าเฉินผีอาซื่อสำหรับอจเอ้อร์เป็น 'เด็กดี' อย่างปู่อู๋นี่.. สายตาท่านจางก็เป็น 'เด็กดื้อ' แน่ๆ เลยค่ะ ฮา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น