Take Care
: Rate :
PG
: Pairing :
邪瓶
(อู๋เสีย x เมินโหยวผิง)
: Note :
ต่อจาก Likes Cat.
ประมาณสองตนจบ ไทม์ไลน์ช่วงเล่ม 6 จ้าา
นายเรือพ่วง เมินโหยวผิง เสี่ยวเกอ จอมหายตัว
คนตรงหน้าเหมือนเเมวดำตัวนั้นไม่มีผิด จะต่างกันตรงที่แมวนั่นชอบอ้อน แต่ไอ้หนูนี่ไม่อ้อน
ผมยืนมองคนตรงหน้านิ่งนาน ไม่กล้าขยับหรือแตะต้องมากไปกว่านี้
เมินโหยวผิงมีประสาทสัมผัสที่เฉียบคมและว่องไวมาก เพียงนิดเดียวก็ปลุกอีกฝ่ายตื่นจากนิทราได้แล้ว
ถ้าเป็นปกติน่ะนะ...
อู๋เสียย้อนคิดถึงช่วงระหว่างพักฟื้นที่สติสัมปชัญญะของเจ้าต่วยังเลื่อนลาฃไม่กระจ่างชัด นายอ้วนหวังพึ่งพาไม่ได้เท่าไหร่ หมอนั่นบอกเรื่องให้มาดูแลคนป่วยนี่ไม่ใช่ของุนัดเสี่ยอ้วนสุดหล่อ
ตอนนั้นผมของเสี่ยวเกอก็ยาวขึ้นพอสมควร มือค่อยๆ สางผมที่ชื้นหมาดเล็กน้อยจากการสระผม
เพราะไม่พูดไม่จา ซ้ำยังเหม่อลอย แผ่บรรยากาศมืดหม่น พยาบาลเลยค่อนข้างเกรงกลัวเจ้าตัว ดังนั้นเรื่องอาบน้ำสระผม หรือป้อนข้าวป้อนน้ำผมเป็นคนทำทั้งสิ้น
ไม่ใช่ในฐานะเจ้าของไข้ ผมก็แค่อยากดูแลเขา
ใบหน้าที่สะท้อนในกระจกดูอ่อนเยาว์ ทั้งยังเคว้งคว้างไร้ที่พึ่ง ยากจะเชื่อว่าเก่งกาจขนาดหักคอผีดิบพันปีได้ด้วยมือเปล่า
วูบหนึ่งในหัวผมอยากให้อีกฝ่ายลืมทุกอย่างจนหมดสิ้น แล้วใช้ชีวิตอยู่แบบนี้เรื่อยไป
ไม่ต้องตามหาความทรงจำที่ขาดหาย ลงกรวยที่ไหนอีก
แต่เมื่อเห็นดวงตาดำสนิทว่างเปล่าราวกับเด็กหลงทาง ผมกลับทำใจไม่ได้ซะเอง ที่จะเห็นแก่ตัวขังอีกฝ่ายไว้ข้างกาย และจงใจทำให้ไม่รู้ต่อไป
เส้นผมยาวสีเข้มราวขนการะเรี่ยไปตามผิวขาวจัดไม่ค่อยต้องแสงแดด
รูปร่างผอมบาง อ่อนปวกเปียก ขนาดที่เจอกันครั้งแรกผมยังติดว่าไอ้หนูนี่ตัวอ่อนชะมัด ผู้ชายอะไร
"เสี่ยวเกอ..."
ลมหายใจร้อนผะผ่าวระรินลงบนขมับ จวบจนริมฝีปากจรดจูบบนหน้าผากก็ยังไม่ตื่น
เย็น...ผิวกายของเมินโหยวผิงเย็นเฉียบราวกับหิมะ
ปลายนิ้วทดลองเกลี่ยอังตรงใต้จมูกและแนบบนลำคอเพรียวยาว
แผ่นอกกระเพื่อมไหวขึ้นลงเป็นจังหวะสม่ำเสมอ
หลับสนิทจริงๆ สนิทและวางใจว่าไร้อันตรายใดใด
เจ้าคนสกิลใช้ชีวิตล้มเหลวระดับเก้านี่... พอเป็นบนดินแล้วการ์ดหลวมขึ้นจนอ่อนเหลวเลยทีเดียว!
นึกหงุดหงิดขึ้นมาครามครัน แต่ในความไม่พอใจนั่นกับปะปนไปด้วยความยินดี
การที่ใครสักคนซึ่งเคยเอ่ยปากบอกว่าตนไม่มีความเชื่อมโยงใดในโลกใบนี้ กลับยินยอมอยู่ในโลกของคนอื่นและไว้วางใจจนสามารถปล่อยตัวปล่อยใจอย่างไร้การระวังภัยเช่นนี้ นับว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ผูกโยงชิดใกล้กว่าคนอื่นมาก
'ถ้านายหายไป... อย่างน้อยฉันก็รู้'
ดูเหมือนว่าแม้ความทรงจำจะขาดหายแหว่งวิ่นไป แต่ส่วนลึกในจิตใจก็ยังจดจำคำพูดของเขาได้
TBC.
Talk Zone :
กลับมาพายเรือหลักของตัวเอง เพราะเพลงของ Jay Chou ที่ชื่อ Qian Li Zhi Wai (Faraway) ร่างไกลพันลี้
โอ๊ยยยย มันใช่มากค่ะะะ นี่มันนายน้อยร้องงงง
ขอใช้ทั้งชีวิตเพื่อรอเธอนี่มัน... ฟกเหกดเ้่าสวง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น